Interview CIP.nl
Van Goeree-Overflakkee, naar Rotterdam, naar de studio. Charlotte Jordaan (26) ervoer de afgelopen jaren hoe God de weg vrijmaakte voor de aanbiddingsmuziek die zij schreef. Waar ze eerst zelf probeerde ‘door te breken’ zorgde God voor een doorbraak waardoor ze deze maand haar eerste EP opneemt. “Op het moment dat ik stopte met proberen en het aan God overliet, gingen er ineens allerlei deuren open”, aldus Charlotte.
Charlotte groeide op op het gelovige Goeree-Overflakkee. Haar ouders gingen niet naar de kerk en geloofden niet. Toch vond Charlotte het geloof altijd interessant. “Als kind merk je daar niet heel veel van, behalve dat je niet naar de christelijke, maar de openbare basisschool gaat. Als kind voel je wel dat gelovigen anders zijn dan de mensen in je eigen omgeving.” Toen Charlotte 12 was ging ze met een vriendinnetje mee naar de kerk. “Ik weet niet precies wat het was, maar ik voelde me altijd wel aangetrokken tot het geloof. Tijdens die dienst werd ik zo geraakt. Vooral door de muziek. Ik weet nog dat ik achterin de zaal op een tribune zat en zo graag mee wilde zingen, maar ik kende de liedjes niet. Na het zingen werd een dramastuk opgevoerd waarin de kruisiging werd nagespeeld. Het greep me heel erg aan”, vertelt Charlotte.
“Het vriendinnetje dat mij had uitgenodigd vroeg of ze voor me mocht bidden. Ik dacht: Doe je ding.”
“Na de dienst vroeg het vriendinnetje dat mij had uitgenodigd of ze voor me mocht bidden. Ik dacht: Doe je ding. Tijdens dat gebed voelde ik een last van me afvallen. Dat was het moment dat ik wist: dit is echt. Ik heb niets nagebeden of uitgesproken, het gebeurde gewoon.” Voor haar ouders was het even wennen, maar ze respecteerden de keuze van hun dochter. Na de paasdienst ging Charlotte vaker mee naar de kerk. Waar ze groeide in het geloof en ontdekte hoe ze haar liefde voor muziek in kon zetten voor God.
Van kerk tot band
Toen Charlotte wat ouder was begon ze met zingen in de kerk. “Het eerste liedje dat ik zong op het podium was Hosanna van Hillsong”, aldus de zangeres. “Ik voelde me op het podium in de kerk als een vis in het water. Wanneer ik op een kerstmarkt of een ander podium zong, merkte ik dat dit heel anders was. Het zingen in de kerk is waar ik voor geroepen ben”, vertelt Charlotte. Maar wat is dan het verschil tussen zingen en aanbidden? “Aanbidden gaat niet om mij. Van nature houd ik er helemaal niet van om in de belangstelling te staan. Wanneer je aanbidt dan doe je dat samen: samen met God en met de mensen. In de Bijbel staat ook dat God over ons zingt en wij over Hem. Daarnaast is samenzang in de gemeente iets heel anders dan een optreden. Als christenen worden we allemaal geroepen om het Evangelie door te geven. Je neemt mensen mee in het verhaal van God. Voor mij is muziek de manier waarop ik dat kan en mag doen.”
Van kerk tot band
Toen Charlotte wat ouder was begon ze met zingen in de kerk. “Het eerste liedje dat ik zong op het podium was Hosanna van Hillsong”, aldus de zangeres. “Ik voelde me op het podium in de kerk als een vis in het water. Wanneer ik op een kerstmarkt of een ander podium zong, merkte ik dat dit heel anders was. Het zingen in de kerk is waar ik voor geroepen ben”, vertelt Charlotte. Maar wat is dan het verschil tussen zingen en aanbidden? “Aanbidden gaat niet om mij. Van nature houd ik er helemaal niet van om in de belangstelling te staan. Wanneer je aanbidt dan doe je dat samen: samen met God en met de mensen. In de Bijbel staat ook dat God over ons zingt en wij over Hem. Daarnaast is samenzang in de gemeente iets heel anders dan een optreden. Als christenen worden we allemaal geroepen om het Evangelie door te geven. Je neemt mensen mee in het verhaal van God. Voor mij is muziek de manier waarop ik dat kan en mag doen.”
Uiteindelijk leidde Charlotte Jordaan een aantal jaar aanbidding in de gemeente in Goeree-Overflakkee. Na haar verhuizing naar Rotterdam zong ze in verschillende bands en sinds een paar jaar zingt Charlotte mee met de landelijke christelijke band Break Free Worship en tourde ze afgelopen jaar mee met Presence. “Toen ik nog op Flakkee zat en van een ‘afstandje’ keek naar aanbiddingsleiders in Nederland vroeg ik me altijd af: Hoe kom ik in die wereld binnen? Ik merkte dat je van alles kon proberen door je social media op te pompen of op andere manieren bekendheid te creëren, maar dat dit geen zin had.”
Wake-upcall
Ruim een jaar geleden raakte Charlotte overspannen. Het was als een wake-upcall. “Van nature ben ik best wel perfectionistisch. Dit kan iets heel goeds zijn, maar het kan je ook helemaal uitputten. Ik kan me niet herinneren dat ik een onvoldoende gehaald heb. Na mijn opleiding ging ik aan de slag als eventmanager. In dat bedrijf nam ik eigenlijk twee banen op mij. Het was een veel te grote broek voor mij, maar ik wilde bewijzen dat ik het kon. Toen de coronacrisis uitbrak en alle events naar online verplaatste, verdween het plezier uit mijn werk en werd de werkdruk ondertussen hoger dan ooit. Dit zorgde ervoor dat ik het op een gegeven moment niet meer kon”, aldus Charlotte.
“Ik besefte dat ik alles in Gods hand moest leggen. Ik kon niet zelf mijn dromen waar maken, dat was duidelijk. Maar als Hij het voor mij in gedachten had, dan wist ik dat het zou gebeuren. Op het moment dat ik stopte met proberen en het aan God overliet, gingen er ineens allerlei deuren open. Dat was zo wonderlijk. Als je ergens van droomt, laat God het dan voor je doen. Daarmee bedoel ik niet dat je Hem voor je karretje moet spannen, maar dat je het realiseren van jouw verlangens aan Hem overlaat. Hij kent de tijd, de plek en de manier waarop.” Het proces van overgave vond dag voor dag plaats. “In de tijd dat ik zelf niet veel kon doen, ben ik heel veel gaan bidden en zoeken. Daarin vielen steeds meer dingen op hun plaats.” Uiteindelijk wisselde Charlotte van baan en ging ze aan de slag als eventmanager bij Youth For Christ, daarnaast maakt ze nu veel muziek en is ze bezig met het opnemen van een eerste EP.
De liederen van Charlotte zijn bewust in het Nederlands geschreven. “Ik geloof dat God ons hart juist kan raken in onze moedertaal. Hij wil zo veel zeggen tegen en door ons heen”, legt Charlotte uit. “Soms vind ik het wel makkelijker om in het Engels te schrijven. Er zijn voor elk Nederlands woord wel twee tot drie Engelse woorden, die een andere betekenis hebben. Je hebt veel meer keuze. Toch is het zo mooi om juist in het Nederlands te schrijven. Het biedt taalkundig een extra uitdaging, maar ik vind het belangrijk dat de muziek voor iedereen te begrijpen is.”
De muziek ontstaat vaak wanneer ze tijd met God heeft, maar komt ook tot Charlotte op willekeurige momenten. “Mijn telefoon staat vol met fragmentjes van liedjes. Soms zijn deze opgenomen op de gekste plekken zoals onderweg in de auto of als ik net wakker ben”, aldus Charlotte over het proces achter de nummers. “Wanneer iets mij inspireert of een Bijbeltekst mij aanspreekt dan duik ik daar dieper in. Ik ga op zoek naar wat er nog meer Gods Woord staat over het onderwerp en zo breid een fragment zich uiteindelijk langzaam uit tot een lied.”